الماس ها تنها به سه روش کمیاب به سطح پوسته زمین حمل می شوند: سنگ آذرین کیمبرلیت، سنگ لامپرویت و سنگ آذرین لامپروفایر. در این سه روش، حضور الماس در سنگ آذرین کیمبرلیت از دیگر سنگ های آتشفشانی، بیشتر است. شرایط و خصوصیات آتشفشانی سنگ کیمبرلیت (سنگ آتشین) که الماس ها را به سمت پوسته زمین حمل می کنند، منحصر به فرد است. در واقع هیچ فوران کیمبرلیتی مشهود نبوده است. تجمع الماس همراه با کراتون این واقعیت را آشکار می سازد که شرایط و خصوصیات آتشفشانی سنگ کیمبرلیت منحصرا در محیط پایدار و با ثبات پوسته زمین اتفاق می افتد.

اگرچه شمار الماس در سنگ آتشفشانی لمپروئیت بسیار کم است، اما در معدن آرگیل این سنگ آتشفشانی دارای الماس بوده و منبع قابل توجه در آمد اقتصادی را در کشورهای ایالات متحده امریکا، هند و استرالیا دارد. به هر حال شرایط تشکیل و مواد موجود در این سه نوع سنگ آتشفشانی، سبب می شود که بلورهای الماس را بدون ذره ای ذوب شدن، به سمت پوسته زمین حمل کنند. 
طبقه بندی سنگ های آتشفشانی، بر اساس بافت، ساختار آلی و شیمیایی آنها یک علم نادرست است. اما این طبقه بندی، به طور قطع در یافتن و تشخیص سنگ هایی که منبع الماس هستند کمک شایانی می کند و اولین مرحله تشخیص سنگ قیمتی الماس برای استخراج این سنگ قیمتی است.

غالبا سنگ های آتشفشانی که محل وجود الماس ها هستند، سنشان از الماس ها کمتر می باشند. بدین معنا که در افریقای جنوبی الماس ها ا کمتر از 300 میلیون سال از عمرشان می گذرد در حالیکه در سنگ اذرین کیمبرلیت حضور دارند که تنها کمتر 120 میلیون سال عمر دارد. نمونه ای دیگر در امریکای شمالی است که الماس های یافت شده قدمتی 300 میلیون ساله دارند ولی سنگ آذرین حمل کننده آنها کمتر از 80 میلیون سال (در امریکای شمالی) پیش تشکیل شده اند. تنها چند استثنا در این زمینه می توان ذکر کرد (در معدن آرگیل، پریمیر، واوا) الماس های مشهوری که توسط سنگ آذرین کیمبرلیت حمل شده اند کمتر از 550 میلیون سال قدمت دارند. (سنگ کیمبرلیت میزبان بیشتر از الماس است).