فاتحان اسپانیایی (Spanish Conquistadors) که در اوایل قرن شانزدهم وارد مکزیک (Mexico) و پرو (Peru ) شدند، از دیدن زمردهای بزرگ و زیبایی که سرخپوستان (Indians) بومی داشتند- که نه تنها آنها را به عنوان زیور آلات، بلکه به عنوان اشیاء مقدس در معابد خود استفاده می کردند ، و با مردگان خود به خاک می سپردند- شگفت زده شدند. تلاش هایی که این فاتحان برای ردیابی منبع زمرد انجام دادند تا سال 1537 بیهوده بود . 

در این سال گونزالو جیمنز دو کوئسادا (Gonzalo Jimenez de Quesada ) زمانیکه به منطقه سرخپوستی Chibcha رسید، رئیس این قبیله به وی 9 زمرد بزرگ هدیه کرد. وی پس از مدتی به این قبیله حمله کرده و آنها را شکست داد و سرزمینشان را تسخیر کرد. سربازان گونزالو جیمنز پس از حدود یک سال جستجوی Chibchaland – بالای رشته کوه های آند (Andes mountains) در حدود 70 کیلومتری شمال شرقی بوگوتا (Bogota) - موفق به ردیابی منبع این زمردها شدند. محلی که در آن معادن یافت شدند تحت عنوان Somondoco (Chivor)  شناخته شده بود، اما اسپانیولی ها(Spaniards) - به دلیل زمین های نامساعد و عدم دسترسی به این منطقه- قادر به بهره برداری فوری از معادن نبودند. با این حال، بهره برداری در اواسط دهه 1550 شروع شد و بیش از 100 سال در بی رحمانه ترین و غیر انسانی ترین شرایط ادامه یافت، تا این که در سال 1675 ، پادشاه چارلز دوم (King Charles II) اسپانیا، با حکم سلطنتی مجبور به بستن معادن شد. پس از آن، معادن گم و برای 200 سال بعدی زیر جنگل پوشیده شده تا اینکه در سال 1896دوباره کشف شدند.

یک پنجم از تولید زمرد در هر دو معدن شیور   و موزو  (که در مقاله بعد درباره یافتن آن مطلبی را عنوان می نماییم) و نیز هرازگاهی یافته های دیدنی و جذاب این معادن راهی دربار اسپانیا می شد. زمردهای باقی مانده به پادشاهی های اروپا، و آسیا  صادر می گردید. مقادیر قابل توجهی از زمرد به امپراتوری عثمانی ترکیه، امپراتوری پارسی  و امپراتوری مغول  در هند شمالی رسید. در میان حکومتهای سلطنتی اروپا که زمردهای کلمبیایی را از اسپانیایی ها خریداری کردند، حاکمان هپزبرگ  از امپراطوری اتریش و مجارستان  هم بودند. بلور دوقلوی راف زمرد Unguentarium   که در مقالات پیشین از آن سخن به میان آمد، در اوایل قرن هفدهم ، در دوران حکومت رودولف دوم وارد دربار حاکمان هپزبرگ از امپراطوری اتریش شد.